Υπολογισμός τελικής βαθμολογίας
Ο πινάκας επεξηγεί τον υπολογισμό της τελικής βαθμολογίας των μαθητών. Πιο αναλυτικά, η τελική βαθμολογία είναι το άθροισμα (έως) 5 ρυθμιζόμενων συνιστωσών.
- Η βαθμολογία των καθηγητών. Εάν ο μαθητής παραδώσει πάνω από μια εργασία, παίρνει την "καλύτερη" βαθμολογία. Με τη λέξη καλύτερο εννοείται ο συνδυασμός της υψηλότερης βαθμολογίας άτομου και καθηγητή.
- Ο μέσος όρος της ατομικής βαθμολογίας. Εάν ο μαθητής παραδώσει πάνω από μια εργασία, παίρνει την "καλύτερη" βαθμολογία. Η ατομική βαθμολογία μπορεί να συμπεριλαμβάνει την βαθμολογία του καθηγητή. Περιλαμβάνεται εάν ο αριθμός των ατομικών βαθμολογήσεων είναι πολύ μικρός, υπάρχει προκατάληψη η τα αποτελέσματα είναι αναξιόπιστα. Εάν ληφθεί υπόψη, ατομική καθώς και βαθμολογία καθηγητή μετρούνται το ίδιο τρόπο κατά των υπολογισμό του μέσου όρου.
- Η προκατάληψη του μαθητή κατά την βαθμολόγηση της ατομικής εργασίας. Δείχνει εάν ο μαθητής έχει την τάση να βαθμολογεί υψηλά η χαμηλά. Δεν είναι πλήρες κριτήριο με την έννοια ότι βασίζεται στην διαφορά μεταξύ του μαθητή και του ατομικού μέσου όρου για κάθε αίτηση που αξιολογείται. Σε αυτή την συνιστώσα δεν πρέπει να δίνεται μεγάλο βάρος.
- Η αξιοπιστία του μαθητή κατά την βαθμολόγηση της ατομικής εργασίας. Ως κριτήριο φανερώνει πόσο καλά οι βαθμολογίες του μαθητή ακολουθούν τον ατομικό μέσο όρο. Προεξοφλεί την προκατάληψη του φοιτητή και υπολογίζει τις πλήρες διαφορές ανάμεσα στις βαθμολογίες τους και τους ατομικούς μέσους ορούς. Θεωρητικά εάν ο μαθητής βαθμολογεί υψηλά καλές εργασίες και αντίστροφος, η αξιοπιστία του είναι μεγάλη. Εάν γίνει εμφανές ότι οι μαθητές είναι κακοί αξιολογητές, τότε η βαθμολογία του καθηγητή πρέπει να συνυπολογίζεται στον ατομικό μέσο όρο.
- Ο μέσος βαθμός που δίνεται από το καθηγητή για τις εκτιμήσεις των μαθητών. Περιλαμβάνονται οι προκαταρτικές αξιολογήσεις του μαθητή σε μέρη της συνολικής εργασίας και οποιαδήποτε βαθμολόγηση κάνει ο καθηγητής κατά την ατομική φάση αξιολόγησης της εργασίας. Αυτή η συνιστώσα είναι πιο σημαντική από τις Προκατάληψη και Αξιοπιστία, και εφόσον είναι διαθέσιμη, πρέπει να δίνεται μεγαλύτερο βάρος.
Οι 5 συνιστώσες υπολογίζονται ανάλογα με την εργασία. Για παράδειγμα το βάρος της βαθμολογίας του καθηγητή μπορεί να είναι μεγάλο εάν η ατομική βαθμολογία είναι μικρό μέρος του συνόλου. Διαφορετικά, εάν ο καθηγητής βαθμολογήσει λίγες αιτήσεις, οι βαθμολογίες που έβαλε αγνοούνται και δίνεται βάρος μηδέν. Εάν η εργασία είναι ως προς την κρίση των μαθητών ως βαθμολογητές αλλά και για λόγους ανατροφοδότησης; οι 2 πρώτες συνιστώσες παίρνουν τιμή μηδέν και οι ικανότητες βαθμολόγησης των μαθητών καθορίζουν την τελική βαθμολογία.
Oι τελικοί βαθμοί δεν εμφανίζονται στους μαθητές πριν την τελική φάση της εργασίας. Όταν ο δάσκαλος είναι ικανοποιημένος με τους τελικούς βαθμούς γίνονται διαθέσιμοι στους μαθητές.